رفتار دگرگونانه ی دنیا

إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْیَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَیْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ 

چون دنیا به کسى روى آورد، نیکى هاى دیگران را به او عاریت دهد و چون از او روى بگرداند، خوبى هاى او را نیز برباید.

When this world advances towards anyone(with its favours),it attributes to him other's good 

.and when it turns away from him ,it deprives him of his own good

نهج البلاغه-حکمت9

شگفتی های انسان

اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ یَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ یَتَکَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ یَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ یَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ

 از ویژگى هاى انسان در شگفتى مانید که با پاره اى «پى» مى نگرد، و با «گوشت» سخن مى گوید و با «استخوان» مى شنود و از «شکافى» نفس مى کشد .

 How wonderful is man that he speaks with fat, talks with a piece of flesh, hears with a bone and breathes 

.through a hole

نهج البلاغه-حکمت8