إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّکَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُکْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَیْهِ
اگر بر دشمنت دست یافتى، بخشیدن او را شکرانه ی پیروزى بر او قرار ده.
when you gain power over your adversary, pardon him by way of thanks for being able to over-power him.
نهج البلاغه-حکمت11
خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَکَوْا عَلَیْکُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَیْکُمْ
با مردم آنگونه معاشرت کنید که اگر مردید، بر شما اشک ریزند و اگر زنده ماندید، با اشتیاق سویتان آیند.
Meet people in such a manner that if you die, they should weep for you and if you live, they
should long for you.
نهج البلاغه-حکمت10
إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْیَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَیْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ
چون دنیا به کسى روى آورد، نیکى هاى دیگران را به او عاریت دهد و چون از او روى بگرداند، خوبى هاى او را نیز برباید.
When this world advances towards anyone(with its favours),it attributes to him other's good
.and when it turns away from him ,it deprives him of his own good
نهج البلاغه-حکمت9
اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ یَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ یَتَکَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ یَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ یَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ
از ویژگى هاى انسان در شگفتى مانید که با پاره اى «پى» مى نگرد، و با «گوشت» سخن مى گوید و با «استخوان» مى شنود و از «شکافى» نفس مى کشد .
How wonderful is man that he speaks with fat, talks with a piece of flesh, hears with a bone and breathes
.through a hole
نهج البلاغه-حکمت8
الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِمْ
صدقه دادن دارویى ثمر بخش است
و کردار بندگان در دنیا، فردا در پیش روى آنان جلوه گر است.
Charity and alms are the best remedy for ailments
and calamities; one has to account in the next world for the deeds that he has done in this world
نهج البلاغه-حکمت7