آوای حقیقت
آوای حقیقت

آوای حقیقت

آشکارساز

مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِی فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ .

 کسى چیزى را در دل پنهان نمی کند جز آن که در لغزش هاى زبان و رنگ رخسارش آشکار می گردد. 

Whenever a person conceals a thing in his heart , it manifests itself through unintentional words of his tongue and the expressions of his countenance.

نهج البلاغه-حکمت 26




نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.