شگفتی های انسان

اعْجَبُوا لِهَذَا الْإِنْسَانِ یَنْظُرُ بِشَحْمٍ وَ یَتَکَلَّمُ بِلَحْمٍ وَ یَسْمَعُ بِعَظْمٍ وَ یَتَنَفَّسُ مِنْ خَرْمٍ

 از ویژگى هاى انسان در شگفتى مانید که با پاره اى «پى» مى نگرد، و با «گوشت» سخن مى گوید و با «استخوان» مى شنود و از «شکافى» نفس مى کشد .

 How wonderful is man that he speaks with fat, talks with a piece of flesh, hears with a bone and breathes 

.through a hole

نهج البلاغه-حکمت8

دارو

 الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِی عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِی آجَالِهِمْ 

 صدقه دادن دارویى ثمر بخش است

 و کردار بندگان در دنیا، فردا در پیش روى آنان جلوه گر است.

Charity and alms are the best remedy for ailments

and calamities; one has to account in the next world for the deeds that he has done in this world

نهج البلاغه-حکمت7

پرسشگر باش.

الْمَسْأَلَةُ خِبَاءُ الْعُیُوبِ وَ مَنْ رَضِیَ عَنْ نَفْسِهِ کَثُرَ السَّاخِطُ عَلَیْهِ 

 پرسش کردن، وسیله ی پوشاندن عیب هاست و انسان از خود راضى، دشمنانش فراوان اند.

کامیابی

صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُیُوبِ.

سینه ی خردمند، صندوق راز اوست

و خوشرویى، وسیله ی دوست یابی است

 و شکیبایى، گورستان پوشاننده یعیبهاست. 

The mind of a wise man is the safest custody of secrets; cheerfulness is the key to friendship; patience and forbearance will conceal defects

نهج البلاغه-حکمت6

در باره ی فرهنگ

الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ کَرِیمَةٌ وَ الْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ وَ الْفِکْرُ مِرْآةٌ صَافِیَةٌ 

دانش، میراثى گرانبهاست

 و آداب، زیورهاى همیشه تازه است

و اندیشه، آیینه اى شفّاف است.

 Wisdom is the noblest heritage; Theoretical and practical knowledge are the best signs of distinction; Deep thinking will present the clearest picture of every problem

نهج البلاغه-حکمت5